هر نوع زباله در دنیای مدرن امروزی به یک معظل اساسی تبدیل شده است. یکی از رایج ترین اشکال زباله که روزانه از طریق ماشین کاری (فرزکاری و تراشکاری) در کارگاه ها و کارخانجات تولید میشود، ضایعات قطعات فلزی و پلاستیکی است. سوفاله های تفلونی و فلزی دو شکل رایج زباله های صنعتی هستند که تفلون ها (اکثرا تفلون پلی اتیلن، پی تی اف ای و پلی آمید ها) حدود ۳۰٪ و فلزات (عمدتا آهن، فولاد، آلومینیوم، استیل و برنج) ۷۰٪ کل زباله های صنعتی را تشکیل می دهند. پلاستیک ها و فلزات می توانند تأثیرات منفی بر محیط داشته باشند، اما وقتی یک بررسی عمیق از هر دو مورد انجام می شود، متوجه می شویم که کدام نوع پایداری بیشتری دارد.

در ادامه در مورد تاثیر فلزات و تفلون های پلاستیکی بر روی محیط زیست صحبت خواهیم کرد، همراه ما باشید…

اثرات زیست محیطی ناشی از ضایعات صنعتی

پلاستیک های تفلونی تولید شده از قطعات، عمدتا از انواع پلی اتیلن PE، پلی آمید Pa 6 و پی تی اف ای خالص PTFE هستند. متریال های خام پلاستیکی به طور مستقیم از نفت در یک فرآیند پر انرژی تولید می شوند که این فرآیند به عنوان پلیمریزاسیون (پیوستن بسیاری از مولکول های کوچک به زنجیره های بزرگ مولکول) شناخته می شود.

بهره گیری از نفت برای تولید پلاستیک ها به طور مستقیم و غیر مستقیم آلودگی هایی را برای طبیعت به دنبال دارد از طرفی دیگر اگر تولید پلاستیک های صنعتی بار بسیار منفی ای برای محیط زیست داشته باشد، در مقایسه با تولید فلزات آهن استیل و… ، فقط بخشی از انرژی مصرف می شود.

تاثیر مستقیم زباله‌های صنعتی ناشی از فلزات و تفلون پلاستیکی بر محیط زیست

از سال ۱۹۵۰ تا به امروز بشر بیش تر از ۹ میلیارد تن زباله ی پلاستیکی تولید نموده است که به اقیانوس ها، رودخانه ها و اراضی طبیعی وارد کرده است. برخی از این پلاستیک ها، مواد شیمیایی را در آب و خاک آزاد می نمایند که سبب مسائل جدی بهداشتی مانند سرطان می شود.

علاوه بر این، بخش اعظمی از حیوان ها به صورت تصادفی پلاستیک مصرف می نمایند، دستگاه های هضم آنان را مسدود می نمایند و باعث به مرگ آن ها می گردد. حتی گیاهان نیز در معرض خطر پلاستیک ها قرار دارند. این موارد تنها چند مورد از معظلات مشترک پسماند های پلاستیکی است. همانطور که سابقاً باخبر بودیم در صورت عدم دفع درست زباله های پلاستیکی و فلزات، می توانند تأثیرات منفی بر محیط زیست داشته باشند.

مدت زمان تجزیه فلزات و مواد پلاستیکی

یکی از دلهره های مهم در صنایع این است که تخریب آنها در شرایط طبیعی خیلی طول می کشد. بر فرض پلاستیک ها بیش از ۴۰۰ سال زمان میبرد تا تجزیه شود و حتی زمان تجزیه برخی از فلزات مانند قلع و آلومینیوم ۵۰-۲۰۰ سال است. یکی از نگرانی‌های اصلی هر ماده این است که تخریب آنها در شرایط طبیعی بسیار طولانی است. پلاستیک بیش از ۴۰۰ سال طول می کشد تا تجزیه شود و زمان تجزیه بعضی از فلزات مثل قلع و آلومینیوم ۵۰-۲۰۰ سال است. همانگونه که اشاره شد، مواد پلاستیکی دو برابر وقتی را که فلزات برای تخریب آن صرف مینمایند، زمان می برد. ضایعات فلزات غیر از استعمال از فضای دفن پسماند و غیر مطلوب بودن، دست کم تأثیرات زیست محیطی دارا هستند. در مجموع آن‌ها مثل آلومینیم و قلع، ماده شیمیایی مضر آزاد نمیکنند و گیاهان و حیوان‌ها را در معرض خطر قرار نمی دهد.

نتیجه گیری

امروزه ما برای ساخت قطعات صنعتی دو گزینه داریم، ۱. استفاده از فلزات، ۲. استفاده تفلون های صنعتی.

باتوجه به اینکه بعضی از فلزات مثل آلومینیوم و قلع و برنج، کمتر از تفلون های پلاستیکی بر محیط زیست تاثیر می گذارند لذا از این نظر این فلزات امتیاز بالاتری نسبت به تفلون ها کسب میکنند ولی از طرفی با توسعه ی روز افزون تکنولوژی های بازیافت در صورتی که پلاستیک ها به درستی به چرخه ی بازیافت وارد شوند دیگر نگرانی ای برای استفاده از قطعات تفلونی و پلاستیکی نیست و بهترین گزینه برای ساخت قطعات صنعتی هستند.

شما اگر تولید کننده هستید چقدر به ورود زباله های صنعتی به چرخه‌ی بازیافت اهمیت میدید؟؟
نظرتون در پایین برامون بنویسید

مطالب بیشتر:

• ۶ مرحله تا بازیافت ضایعات تفلون های صنعتی و پلاستیک های فشرده
• انواع تفلون تراشکاری پر استفاده
• مزایا تفلون های صنعتی نسبت به فلزات
• تخته کار پلاستیکی پلی اتیلن